Cercar en aquest blog

dijous, 14 de febrer del 2008

¡muchas gracias ,señora ministra¡

Señora ministra [de Fomento,Magdalena Álvarez].
Hace mucho tiempo,demasiado tiempo que nada más se le oye decir...¡Yo hago¡...¡Yo llevo¡,¡Yo.Yo,Yo.
Usted nada señora.Usted es una funcionaria demasiada afortunada que no nos ha traido nada.
Este tren que por fin a llegado a Barcelona,tarde y mal,no ha sido gracias a usted.
Bastante nos ha costado a todos en tiempo y dinero,y si que es cierto que hemos quedado
PARTÍOS Y DOBLAOS,
Y tanto es así ,que mire :No nos han quedado fuerzas para recibirla bajo PÁLIO.Espero que en otra inaguración sea otra ministra más válida que usted la que vaya por cualquier lugar,sea donde sea a colgarse la medalla de turno.
¡Ah¡ Fijese lo que es una obra maravillosa:Un ave del paraiso,un tren y un tramvia(que por cierto funcionaba por mi barrio cuando yo era un niño)
Atentamente:Josep.

2 comentaris:

flamenquin ha dit...

Anda Josep, no te quejarás, el 20 de este mes ya tendrás por ahí el pajarraco ese...

Mariaisabel ha dit...

Josep, es veritat, crec que mai vaig agafar el 52 o almenys no ho recordo. Jo agafa el 39 que anava des de la Plaça Rovira fins la Barceloneta.Imagina't tota una apopeia per anar a la platja, que aleshores no era com ara, ho recordes?
També agafava el 24, malgrat que ens deixaven bastant lluny de casa,però era el que teniem.
Quins records d'aquella Barcelona!
Tan poquet que teniem, però com gaudiem amb poca cosa!
Una abraçada

Trampa de foc (I) de Núria Martí Constans

     Els primers anys del segle XX van ser anys d’avenços, creixement i revolució.   En aquell món dinàmic, les dones hi van tenir un paper ...